درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش یا به اختصارACT مخلوطی از ۴ رویکرد توجه آگاهی، پذیرش، تعهد و تغییر رفتار است و هدف کلی آن در نهایت رسیدن به انعطاف‌پذیری روانی است به گونه ای که نیاز به حذف یا از بین بردن احساس بد نباشد، بلکه به رغم وجود این احساس فرد به سوی رفتار مبتنی بر ارزش اندیشیده حرکت کند. این روش توسط استیون هیز در سال ۱۹۸۲ معرفی شد، و جزو درمانهای موج سوم رفتار درمانی محسوب می‌شود. دو مبنای فلسفی اکت، بافت گرایی عملکردی و نظریه چارچوب رابطه ای نظریه چارچوب رابطه ای است که ریشه آنها در فلسفه رفتارشناسی رادیکال بی اف اسکینر است.