اختلال یادگیری خاص
اصطلاح اختلال یادگیری خاص برای پوشش دادن اختلالاتی استفاده می شود که هر کدام یکی از عملکرد های افراد را در آزمون های استاندارد شده را تحت تاثیر قرار می دهد مثل خواندن، نوشتن و ریاضیات.دانش آموزان مبتلا به این ناتوانی بسیار کمتر از آنچه از سن و سطح هوشی آنها انتظار میرود موفق می شوند.افراد مبتلا به اختلالات یادگیری در تنظیم اطلاعات ادراک دیداری و شنیداری حافظه و توجه ، نقض دارند. دانش آموزان مبتلا به این ناتوانایی ها، بدون کمک های ویژه ، معمولاً ضعیف عمل می کنند، دوستان و اعضای خانواده آنها را ناتوان می دانند و در نتیجه،عزت نفس و انگیزه آنها بسیار پایین است. همچنین، ترک تحصیل در کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری بیشتر است و این افراد در عملکرد شغلی و اجتماعی خود نیز دچار مشکل می شوند.
ویژگی های تشخیصی
یکی از ویژگیهای اساسی اختلال یادگیری خاص ، مشکلات مداوم در یادگیری مهارت های تحصیلی پایه است که در طول سالهای تحصیلات رسمی شروع میشود (یعنی، دوره رشد).مهارت های تحصیلی اساسی عبارتند از خواندن درست و فضیح تکه کلمه ها، درک خواندن، بیان نوشتاری و هجی کردن، محاسبه علم حساب و استدلال ریاضی (حل کردن مسایل ریاضی). برخلاف حرف زدن یا راه رفتن، که نقاط عطف رشدی فراگیری شده هستند که با رسش مغز پدیدار می شوند، مهارت های تحصیلی (مثل خواندن، هجی کردن، نوشتن یا ریاضیات) باید به روشنی آموخته شوند. اختلال یادگیری خاص الگوی عادی یادگیری مهارتهای تحصیلی را مختل میکند؛این اختلال صرفاً پیامد نداشتن فرصت یادگیری یا آموزش نامناسب نیست. مشکلات تسلط یافتن بر این مهارتهای تحصیلی اساسی می تواند از یادگیری درس های دیگر نیز جلوگیری کنند(مثل تاریخ، علوم، مطالعات اجتماعی)،اما این مشکلات ناشی از مشکلات یادگیری مهارت های تحصیلی اساسی هستند.مشکلات یادگیری رسم کردن حروف با صداهای زبان فرد – برای خواندن حروف چاپی( که اغلب خوانش پریشی نامیده میشوند) یکی از شایعترین جلوه های اختلال یادگیری خاص است.
دومین ویژگی اصلی این است که عملکرد فرد در زمینه مهارت های تحصیلی که تحت تاثیر قرار گرفتند کاملاً پایین تر از میانگین سنی است.یک شاخص بالینی قوی مشکلات یادگیری مهارت های تحصیلی، پیشرفت تحصیلی کم متناسب با سن یا پیشرفت متوسط است که فقط با سطح بسیار بالای تلاش و کمک ، قابل دوام است.در کودکان مهارت های تحصیلی کم ،اختلال قابل ملاحظه ای را در عملکرد تحصیلی ایجاد می کند (که با گزارش های مدرسه و نمرات یا رتبهبندیهای معلم مشخص میشود).
ویژگی تشخیصی دیگر این است که مشکلات یادگیری به چهار دلیل (خاص) محسوب شده اند. اول اینکه این مشکلات ناشی از ناتوانی های عقلانی، تاخیر کلی رشد اختلالات شنوایی یا ، بینایی یا اختلالات عصبی و حرکتی دیگر نیستند.
مشکل یادگیری نمی تواند ناشی از عوامل بیرونی کلی تر مانند شرایط نامساعد اقتصادی یا محیطی، غیبت مزمن ،یا فقدان آموزش به صورتی که معمولاً در موقعیت های اجتماعی فرد تامین میشود ، باشد.
شکل گیری و روند
شروع، شناسایی، و تشخیص اختلال یادگیری خاص معمولاً در طول سال های تحصیلی ابتدایی روی می دهد که لازم است کودکان خواندن ، هجی کردن، نگارش، و ریاضیات را یاد بگیرند.با این حال پیش درآمد هایی نظیر تاخیرها یا کمبودهای زبان، مشکلاتی در هم قافیه کردن یا شمارش ، یا مشکلاتی در ارتباط با مهارت های حرکتی ظریف که برای نگارش لازم هستند، معمولاً در اوایل کودکی، قبل از شروع تحصیلات رسمی روی می دهند. جلوه ها می توانند رفتاری باشند (مثلاً بی میلی در پرداختن به یادگیری ، رفتار نافرمانی) . اختلال یادگیری خاص دائمی است اما روند و ابزار بالینی متغیر هستند، و تا اندازه به تعامل بین ضروریات تکلیف محیط ، دامنه و شدت مشکلات یادگیری فرد ، توانایی های یادگیری فرد همزمان اختلالات نظام ها و مداخله حمایتی موجود بستگی دارند.با این حال مشکلات مربوط به فضاحت و درک خواندن ،هجی کردن، بیان نوشتاری، و مهارت های کار کردن با اعداد در زندگی روزمره ، معمولاً تا بزرگسالی ادامه می یابند.