اختلال کمبود توجه همراه با بیش فعالی (ADHD)

ویژگی اصلی اختلال کمبود توجه همراه با بیش فعالی رفتارهایی است که از لحاظ اجتماعی اخلال‌گرانه محسوب می شوند، یعنی موقعیت های اجتماعی را مختل میکنند.این موقعیت های اجتماعی می توانند خانواده ،مدرسه ،یا هر جای دیگری باشند که در آنجا غیر از کودک فرد دیگری نیز حضور دارد.

رفتارهای اخلال گرانه کودکان مبتلا به ADHD شدید تر از آن هستند که از سن کودک انتظار می رود. همه کودکان پر انرژی هستند و بدون فکر  عمل می کنند. همه آنها دوست دارند بدوند و بازی کنند.گاهی به نظر می رسد انرژی آنها پایان ندارد و از این بازی به آن بازی و از این سرگرمی به آن سرگرمی مشغول می‌شوند بدون آنکه نفسی تازه کنند. بی فکری نیز موضوع کاملا عادی است.در واقع اندکی بی فکری بی پروایی تا دوران نوجوانی در اکثر کودکان باقی می ماند و باید از آنها انتظار کار هایی داشته باشید که با عقل جور در نمی آیند . تفاوت در اینجاست که کودکان مبتلا به ADHD انرژی و بی فکری بیشتری دارند . ADHD از لحاظ رفتاری ممکن است به صورت های مختلف نشان داده شود از جمله: فرد در موقعیت های تحصیلی، شغلی و اجتماعی بی اعتنایی و بی توجهی نشان می‌دهد به تکالیف مدرسه سایر کارها زیاد توجه ندارد و آنها را سریع انجام میدهد به هنگام انجام دادن کارها حواسش پرت می‌شود و آنها را نمی تواند تمام کند یا به زور تمام می کند از کاری به کار دیگر می‌رود بدون آنکه قبلی را به پایان برساند.علاوه بر آن گاهی به نظر می رسد که حواس این افراد مثلاً در مدرسه به کلاس نیست و نمی توانند آموزش های دستورات دیگران را  متوجه شوند یا با آنها واکنش نشان دهند.

بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD در همراهی با همسالان و ایجاد روابط دوستانه، دچار مشکلات جدی هستند (بلکمن و هنیشا ، ۲۰۰۲؛ هنیشا و ملنیک، ۱۹۹۵)، احتمالاً به این دلیل که رفتارشان غالباً تهاجمی و مزاحمت آمیز است. با اینکه این کودکان رفتاری دوستانه و پر حرف دارند،خیلی از اوقات قادر به درک نشانه های اجتماعی ظریف نیستند، مثلاً فهمیدن اینکه چه هنگام سایر کودکان از وول خوردن های دایمی آنها خسته می شوند . متاسفانه کودکان مبتلا به بیش فعالی  توانایی خود را در برخورد های اجتماعی با دوستان بیش از اندازه برآورد می کنند.

کودکان مبتلا به  ADHD معمولاً از تکالیفی که به تلاش فکری و تمرکز حواس نیاز دارند به شدت متنفرند در رویدادها یا محرک های بی ربط حواس آنها را به راحتی پرت می کنند.بیش فعالی ممکن است به صورت بی قراری وول خوردن، آرام نشستن در صندلی، و تکان دادن دائمی دست ها یا پاها به هنگام نشستن روی صندلی، نشان داده شود. کودکان مبتلا به بیش فعالی دائما و به طور افراطی در حال دویدن و بالا رفتن از میز و صندلی هستند.و به هنگام بازی، بی وقفه و با صدای بسیار بلند حرف میزنند و به‌طورکلی زیاد حرف میزنند.

کودکان مبتلا به بیش فعالی قبل از اینکه سوال معلم یا بزرگترها تمام شود پاسخ می دهند ، در صف یا به هنگام بازی دسته جمعی منتظر نوبت خود نمی مانند، بازی دیگران را مختل می‌کنند، ایمپالسیویتی ممکن است به حادثه خطرناک نیز منجر شود، مثل خوردن به در دیوار، یا انجام دادن کارهای خطرناک.